Το ταξίδι του Οδυσσέα........

Το ταξίδι ήταν το όνειρο
στις τεκτονικές πλάκες της μνήμης
εκεί που πάντα ήθελε
να ανακαλύψει την ταυτότητα του νερού
στα δυο δάκρυα
που από μάτια έτρεχαν,
την αγάπη που άδολη υψιπετεί
στα κοιμητήρια της θλίψης
εκεί που προσκυνούνται
πρόσωπα περασμένα και πόνοι μυστικοί
στης απραξίας το χάδι
στους άφωνους διαλόγους.

Αναζητά να ξανακούσει φωνή σχεδόν λησμονημένη
«Είσαι καλά;»
Πάει τόσος καιρός από τότε
κι η πεθυμιά ανεξήγητα στριφογυρνά
σε εικόνες, σε ήχους ακριβούς
στα σκαλοπάτια
που τρίζουν… τηναπουσία ...!!!